توضیحات

دی اریتور یا گاز زدا بمنظور پیش گرم نمودن آب ورودی دیگ و حذف گازهای نامحلول اکسیژن و دی اکسید کربن مورد استفاده قرار می گیرد. در دیگهای بخار توصیه می گردد جهت جلوگیری از پدیده شوک حرارتی در بویلرها همواره از وارد نمودن آب با دمای پایین به داخل دیگ پرهیز گردد .

زیرا این عمل علاوه بر کاهش راندمان و ظرفیت بخار دهی دیگ در اثر تماس متناوب آب سرد با سطوح گرم انتقال حرارت، از عمر لوله ها و کوره می کاهد. هم چنین از آنجا که اکسیژن محلول در آب همواره از عوامل خورنده سطوح انتقال حرارت در بویلرها می باشد.لذا توصیه می گردد با افزایش دمای آب ورودی به داخل دیگ از این اکسیژن کاسته شود. هر چه گاز دی اکسید کرین موجود در آب بیشتر شود PH آب دیگ کاسته شده و محیط خاصیت اسیدی پیدا می کند که این خود یکی از عوامل افزایش سرعت خوردگی در بویلرها خواهد بود.

بمنظور تقلیل گازهای نامحلول در آب می توان با افزایش دمای آب میزان حلالیت را به میزان قابل قبولی کاهش داد. میزان حلالیت گازهای در آب با دما رابطه معکوس دارد. هرچه دمای آب دی اریتور به ۱۰۰ درجه سانتیگراد نزدیکتر باشد میزان گازهای محلول در آب به ۰ PPm نزدیکتر می شود.

بمنظور افزایش دمای آب دی اریتور از بخار تولیدی دیگ استفاده می کنند. بدین معنی که بخشی از بخار دیگ را متناسب با ظرفیت دی اریتور، میزان کندانس برگشتی و آب تغذیه جایگزین شده ، پس از تقلیل فشار به قسمت پایین برجک دی اریتور وارد می کنند همچنین آب ورودی از مخزن کندانس را از نازل بالای برجک بر روی سینی های انتقال حرارت و انتقال جرم درون برجک می ریزند. آب از سمت بالا بر روی سینی ها ریخته و بخار از سمت پایین به بالا حرکت نموده( جریان معکوس) و در روی سینی ها فرایند انتقال جرم و انتقال حرارت انجام می شود به عبارت ساده تر پس از عبور آب از روی سینی ها دمای آن بالا رفته و گازهای نامحلول آن کاسته می شود.

در روی بدنه مخزن دی اریتور نیز یک عدد نازل بخار پیش گرمکن در نظر گرفته شده که در مواقع اضطراری و زمانهایی که دمای آب دی اریتور بصورت ناگهانی ناشی از افزایش بخار مصرفی از بویلر کاهش یافت با تزریق مستقیم بخار به درون مخزن بتوان دمای آب را تا حد قابل قبول افزایش داد.